Bright belegt alleen in fysieke ETF’s en niet in synthetische. Maar wat is het verschil? Dat zit hem met name in de manier waarop ze de prestaties van een onderliggende index nabootsen:

Fysiek gerepliceerde ETF’s:

Deze ETF’s kopen daadwerkelijk de effecten die in de onderliggende index zitten. Als je bijvoorbeeld een ETF hebt die de AEX-index volgt, dan bezit de ETF alle aandelen van de bedrijven in die index. Dit is minder risicovol en je weet precies welke effecten de ETF bezit.

Synthetische ETF’s:

Nu wordt het wat technisch… In plaats van de daadwerkelijke effecten te kopen, gebruiken synthetische ETF’s derivaten (zoals swaps) om de prestaties van de index te repliceren. De ETF sluit een contract met een financiële partij (vaak een bank) die belooft de rendementen van de index te leveren.

Dit maakt het eenvoudiger om bepaalde markten te volgen die lastiger te kopen zijn, zoals opkomende markten. Er is echter een tegenpartijrisico, omdat je afhankelijk bent van de partij waarmee het derivaatcontract is afgesloten. Als die partij failliet gaat, loop je risico op verlies.

Dus: Fysiek gerepliceerde ETF’s bezitten daadwerkelijk de onderliggende activa, terwijl synthetische ETF’s gebruikmaken van complexe constructies, minder transparant zijn en meer risico opleveren.

Helder en Simpel zijn twee belangrijke waarden voor Bright, en dat is een reden waarom Bright uitsluitend in fysieke ETF’s belegt.