Vegetarisch gehakt is geen gehakt, een pannenkoek geen koek en eetbaar papier geen wafel
Mensen die niet in de pensioenproblematiek thuis zijn, zullen denken: “Ja, dat lijkt me logisch, nou en?” Maar pensioenfondsen vechten vele juridische gevechten uit over dit soort ogenschijnlijke futiliteiten.
Het meest recente voorbeeld van zo’n bizar juridisch geschil is van een rechter die zich moest buigen over de vraag of een vegetarische gehaktbal wel een gehaktbal is. Omdat het pensioenfonds voor de vleeswarenindustrie (VLEP), meende dat dat wél zo was. En op die manier een bedrijf wilde dwingen bij haar klant te worden. VLEP was al eerder in het nieuws toen ze via de rechter probeerde een klant van pensioenfonds Horeca in te lijven. Ook toen gaf de rechter het fonds ongelijk. En VLEP is niet de enige.
Dat een pannenkoek geen koek is klinkt ook logisch. Maar nee, pensioenfonds Zoetwaren meende – wellicht verblind door het woord koek – dat een pannenkoek wél een koek is. Het sleepte een poffertjes- en pannenkoekenproducent voor de rechter. Ook hier verloor het pensioenfonds de zaak. En een hoop pensioengeld van de deelnemers… Maar weten die veel. Ook de ondernemer was een hoop tijd en geld kwijt. Enkel en alleen om klant te mogen blijven bij de pensioenuitvoerder die hij zelf gekozen had.
Eetbaar papier is geen wafel
Nog een voorbeeld. Het bedrijf Primus maakt al 100 jaar eetbaar papier en heeft een pensioenregeling. Pensioenfonds Zoetwaren meende dit bedrijf als klant te moeten inlijven en rechters moesten er aan te pas komen om te beslissen of eetbaar papier wel of niet een wafel is.
Stop de grote verplichtstelling
Voor je klanten vechten is goed. Maar via de rechter klanten dwingen van pensioenuitvoerder te wisselen kost alleen maar tijd en geld. Geld dat uiteindelijk door de – verplicht aangesloten – deelnemers wordt betaald. Maar daar niets over te zeggen hebben.
Nu we aan de vooravond staan van een nieuw pensioenstelsel, moet ook de zogenoemde grote verplichtstelling ter discussie gesteld worden. Voor de duidelijkheid: dat gaat er niet om óf mensen verplicht pensioen moeten opbouwen, maar dat de branche waarin je werkzaam bent, bepaalt bij wie je dat moet doen. Deze gedwongen winkelnering is niet meer van deze tijd. En misschien wel in strijd met de Europese wetgeving.
Tijd voor een klantgericht pensioen
Bovengenoemde voorbeelden laten zien dat er veel kosten gemaakt worden om te bepalen bij wie een een bedrijf klant moet worden. Dat er grijze gebieden zijn die tot juridische conflicten leiden. Dat ondernemers gedwongen worden kosten te maken en daardoor soms failliet gaan. Laat die bedrijven zelf kiezen!
Een bijkomend voordeel als bedrijven kunnen kiezen bij wie ze hun pensioen onderbrengen, is dat pensioenuitvoerders gedwongen worden klantgericht én efficiënt te opereren. Want anders stappen bedrijven over naar een andere aanbieder. Uiteindelijk wordt iedereen beter van zo’n pensioenstelsel. Behalve advocaten natuurlijk…