Waar komen al die lijfrente-aanbieders plotseling vandaan?
Geschreven door Sjaak Zonneveld
Bron: Amweb (achter betaalmuur)
In de jaren 90 en begin van deze eeuw werden lijfrenteproducten als warme broodjes verkocht. Totdat consumentenprogramma’s als Radar aan het licht brachten dat de meeste van die producten veel te duur waren, veel te complex waren en dat er veel te hoge provisies aan onttrokken waren.
De term woekerpolis werd geboren en inmiddels staat de term lijfrente voor veel consumenten synoniem voor diezelfde woekerpolis. Door het provisieverbod zagen adviseurs er geen brood meer in en omdat consumenten door alle publiciteit inmiddels doorhadden wat die hoge kostenpercentages tot gevolg hadden, viel er niet zoveel meer aan te verdienen. De meeste verzekeraars stopten dan ook met het verkopen van lijfrenteproducten.
Begrip lijfrente uit de gratie
Daarmee kwam er ruimte voor nieuwe aanbieders zoals Brand New Day en BrightPensioen. Die lieten zien dat je – door een efficiënte bedrijfsvoering – ook met lagere marges een gezond bedrijf met lijfrenteproducten kunt runnen. De term lijfrente wordt door nieuwe aanbieders overigens nauwelijks gebruikt. Om die associatie met woekerpolissen te vermijden worden termen als derde pijler pensioen of individueel aanvullend pensioen gebruikt. Wat pensioenadviseurs dan weer vervelend vinden, want de term pensioen moet voorbehouden blijven aan de tweede pijler.
Het afgelopen jaar kwamen er plotseling veel nieuwe aanbieders bij. En ook traditionele aanbieders lijken de lijfrente opnieuw ontdekt te hebben. Reden? De overheid heeft de fiscale ruimte voor lijfrente vergroot. En dat zorgt ervoor dat meer mensen lijfrente gaan storten en dat mensen meer lijfrente gaan storten. En dat zorgt er weer voor dat er veel meer aan te verdienen valt. En dat is eigenlijk vreemd. Want waarom zou ik – als aanbieder van lijfrente – meer geld moeten verdienen als mensen meer gaan inleggen? Ik hoef er niet harder voor te werken of betere service voor te verlenen.
Vliegende kurken
Nu doe ik dat ook niet, want BrightPensioen is de enige aanbieder die geen cent meer gaat verdienen, ook al zijn de deelnemers flink meer gaan inleggen. En terecht, want we zijn niets anders of beters gaan doen. Maar bij alle lijfrenteaanbieders vlogen de champagnekurken door de lucht toen de fiscale verruiming werd aangekondigd: gratis extra omzet.
Karin Jakobsen is BrightPensioen gestart omdat ze hoogstpersoonlijk de kwalijke gevolgen van het traditionele verdienmodel ondervond. De woekerpolisaffaire was een direct gevolg van dat verdienmodel. Want wat doe je als winstmaximalisatie het doel van jouw bedrijf is en je verdienmodel is gebaseerd op het vermogen van de klant? Dan ga je manieren bedenken om meer geld uit het vermogen van de klant te onttrekken.
Schone taak voor de adviseur
De ervaring met de woekerpolissen heeft ons geleerd dat veel consumenten – ook al weten ze dat overstappen verstandig zou zijn – toch niet zo snel overstappen van aanbieder. Als ze dan eindelijk dat pensioenproduct hebben afgesloten willen ze er daarna niet meer over nadenken. Set it & forget it. Terwijl er met overstappen best goed geld te verdienen valt. Het lijkt me dat daar een mooie taak voor de adviseur ligt.
